vandaag een gedicht van M falis het heet onweer in het moeras naast het vlakke gladde meer blauw en roze als een Maansteen staat het rechte bos van Riet elke halm een groene speer elke speer staat slank alleen met een dun vernis van licht ten schaduw bewegen niet in de hemel hangen zware Violet gekleurde wolken niets verraad de gele schare vogels die het riet bevolken dan splijt met een verblindend licht de hemel open en slaat dicht met een donderende slag als in een donkere Smederij spatten uit het rieten bos vonken regel regens vogels los een Zwerm van duizend vurige flerken stuift geel omhoog in het ZB zwerk en een ziedend hoog gezang breek vrij mijn hart werd plotseling wit en heet het was alsof ik zelf werd omgesmeten ondergaan ik kwam er sterk en nieuw vandaan Ik wens jullie allemaal een een heel prettige week en ik hoop je allemaal spoedig weer te mogen zien